210- "Ey Nebi!
Eşlerine Şöyle Söyle: Eğer Dünya Hayatını ve Süslerini istiyorsanız Gelin Size
Bağışta Bulunayım ve Güzellikle Salıvereyim''[Ahzab 28] Ayeti
1. Cabir b. Abdillah
21743 Cabir b. Abdillah der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'in hanımları ondan nafaka istediler. Bu sırada Nebi (Sallallahu aleyhi
ve Sellem)'in yanında verecek bir şey yoktu. İstemekte o kadar ısrar ettiler
ki, Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) dışarıya çıkamadı. Hz. Ebu Bekr
gelip girmek için izin istedi, ama ona izin verilmedi. Sonra Hz. Ömer gelip
izin istedi, ona da izin yerilmedi. Sonra Hz. Ebu Bekr ile Ömer'e izin
verilince girdiler. Allah'ın Resulü (Sallallahu aleyhi ve Sellem) suskun bir
şekilde oturuyordu, hanımları da etrafındaydı. Hz. Ömer: "Resulullah'a bir
şeyler söyleyeyim, belki güler" deyip: "Ey Allah'ın Resulü! Zeyd'in
kızını bir görsen -ki kendi hanımını kastediyor- az önce benden nafaka istedi.
Ben de kalktım, onun boynunu kırdım" dedi. Allah'ın Resulü (Sallallahu
aleyhi ve Sellem) azı dişleri görünecek derecede güldü ve: ''Canım elinde olana
yemin ederim ki, dışarıya çıkma ma engelolan da aynı şeydir'' buyurdu. Bunun
üzerine Ebu Bekr ile Ömer, kalkıp kızlarının ellerinden tutarak: "Allah'ın
Resulü'nden, yanında olmayan şeyi mi istiyorsunuz?" dediler. Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) onlara engeloldu. Hanımları da: "Bir daha
istemeyiz" dediler. Bunun üzerine, Tahyir ayeti nazil oldu.
[Hasen]